Wzrok po 40, czyli jak korygować starczowzroczność i czym ona jest?

Starczowzroczność, zwana także prezbiopią związana jest ze zmianami w obrębie soczewki ocznej oraz zmniejszeniem możliwości akomodacji oka i wcześniej czy później, pojawia się u każdego z nas. Pierwsze sygnały związane z tą przypadłością zauważyć można dość wcześnie, bo po 40 roku życia, będącym momentem przełomowym dla kondycji wewnątrzgałkowej soczewki, torebki soczewkowej oraz otaczających ją mięśni rzęskowych. Zmniejszanie się akomodacji oka spowodowane jest stopniową utratą elastyczności soczewki oraz osłabieniem mięśni, sterujących procesem akomodacyjnym. Wskutek tego pogarsza się ostrość widzenia.

Niestety, w związku z trybem życia w obecnych czasach, starczowzroczność można zaobserwować coraz częściej, jeszcze przed ukończeniem 40-stki. Taki stan rzeczy wynika ze zbyt częstego nadwyrężania oczu, które znacznie nadużywają akomodacji poprzez wielogodzinną pracę na komputerze, czy korzystanie z urządzeń, na których częstokroć skupiamy swój wzrok. W trakcie tak silnego wytężania wzroku, występować mogą bóle głowy, jak również samych gałek ocznych.

Niegdyś wyraźne, ostre widzenie w bliskim obszarze, pogarsza się i pojawia się problem z czytaniem, czy nawlekaniem igły. Zaczynają rozmazywać się czcionki w książce, gazecie, czy na ekranie smartfona i zachodzi potrzeba odsuwania ów przedmiotów coraz to dalej od oczu. Dyskomfort związany ze słabszym widzeniem sprawia, iż niezbędna staje się korekcja wzroku i udajemy się do lekarza w celu dobrania okularów.

Prezbiopia, a rodzaje okularów progresywnych

Od kiedy na rynku pojawiły się soczewki progresywne, zdecydowanie poprawił się komfort prezbiotyków, którzy musieli kiedyś używać na przemian dwóch par – jednej do patrzenia w dali, drugiej w bliży. Okulary progresywne umożliwiają naszemu oku płynną akomodację, dzięki czemu widzimy wyraźnie zarówno w bliży, dali, jak i obszarze pośrednim. Jest to zatem o wiele lepsze rozwiązanie niż w przypadku okularów dwuogniskowych, które w odległości pośredniej, komfortu patrzenia nam nie zapewniały.

W korekcji najczęściej używa się okularów do czytania. Nie zawsze jednak szkła jednoogniskowe podołają potrzebom pacjenta, gdyż zapewniają prawidłowe widzenie do odległości około 40 cm. Nadadzą się one do czytania, jednak, gdy chcemy pracować przy komputerze odległość monitora jest nieco większa i tu sprawdzą się tak zwane soczewki biurowe z zasięgiem od 30 centymetrów, do nawet kilku metrów włącznie.

W przypadku, gdy prezbiopii towarzyszą dodatkowo wady wzroku, takie jak bliskowzroczność, dalekowzroczność, czy astygmatyzm, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie soczewek progresywnych, które umożliwią bezproblemowe patrzenie na każdej odległości, gwarantując błyskawiczną i niemal nieodczuwalna zmianę akomodacji naszego oka. Równie dobrą opcją są progresywne soczewki kontaktowe, odpowiednie dla tych, którym oprawki okularowe z jakiegoś powodu przeszkadzają.

Więcej informacji o prezbiopii znajdziesz na stronie www.czasnawzrok.pl

Tekst sponsorowany