Sposoby leczenia NTM – Leczenie operacyjne

Leczenie operacyjne nietrzymania moczu, podobnie jak inne terapie, musi być dostosowane zarówno do rodzaju schorzenia jak i stopnia jego nasilenia. Zazwyczaj traktowane jest ono jako ostateczność, choć bywa, iż staje się koniecznością (zwłaszcza przy zbyt późnym zdiagnozowaniu przypadłości).

Rodzaj leczenia operacyjnego (a jest ich sporo) wyznacza oczywiście specjalista urolog (duże znaczenie odgrywają tutaj zarówno badania, jak i wywiad z pacjentem).

Najczęściej do zabiegów kwalifikowane są osoby, u których terapia zachowawcza nie powiodła się, lub takie, u których nasilenie objawów jest zbyt duże, by pokonać je przy pomocy fizykoterapii lub farmaceutyków. Operacyjne leczenie jest również wskazane, jeśli współwystępuje u pacjenta jakiś rodzaj schorzenia neurologicznego a także u mężczyzn, którzy przeszli zabieg prostaty. Operacje w NTM, jak już wspomniałam, są różne dla konkretnych typów schorzenia. Przy anatomicznej postaci wysiłkowego NTM (u kobiet) zabiegi mogą polegać na: wzmocnieniu przedniej ściany pochwy (rzadko stosowana z uwagi na nikłą skuteczność metoda), podwieszeniu pęcherza – gdzie tkanki sklepienia pochwy są chirurgicznie przymocowywane do więzadeł  nad spojeniem łonowym; podwieszeniu igłowym szyi pęcherza (przezpochwowym) – choć obecnie procedury te stosuje się rzadko. Częściej natomiast urolog zaleca wykonywane techniką laparaskopową zabiegi, w których nie wykonywane są duże cięcia, inwazyjność jest mała, a skuteczność dość wysoka. Inną metodę chirurgicznej terapii stanowią operacje pętlowe, najskuteczniejsze i najbardziej uniwersalne (polegające na  przeprowadzeniu pod szyją pęcherza paska ze sztucznego bądź naturalnego materiału, o szerokości od 1 do 2 cm). Niestety, przy tego typu zabiegach dość często zdarzają się powikłania. Do nowoczesnych metod można natomiast zaliczyć zabiegi polegające na zakładaniu na drodze przezpochwowej taśmy – z siatki prolenowej (metoda TVT lub TOT). Są one mało inwazyjne, a także skuteczne. W leczeniu nietrzymania moczu z naglącym parciem leczenie chirurgiczne stosuje się w ostateczności (przy niepowodzeniu wszelkich innych metod) – może polegać m.in. na operacyjnym powiększeniu pęcherza. Jeżeli natomiast chodzi o terapię w NTM z przepełnienia – konieczne jest zazwyczaj wycięcie anatomicznej (lub innej podpęcherzowej) przeszkody. Skuteczność operacyjnego leczenia NTM jest wysoka, jednakże zależy od zastosowanej metody oraz stopnia nasilenia objawów. Szansa na całkowite wyleczenie może wynosić nawet 85 %, jednak aby mieć pełną pewność warto poczekać około 5 lat.

Więcej danych i opisów zabiegów pod adresem: http://www.ntm.pl/?pid=main_tresc.pl.213_html