NTM – problem społeczny

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz Międzynarodowe Towarzystwo Kontynencji (ICS) definiuje nietrzymanie moczu jako mimowolny wyciek moczu przez cewkę moczową. Inkontynencja stanowi problem socjalny i higieniczny.

Rodzaje inkontynencji

Nietrzymanie moczu towarzyszy różnym chorobom. Wśród najczęściej występujących rodzajów inkontynencji wymienia się:

• wysiłkowe NTM,
• pęcherz nadreaktywny (nietrzymanie moczu z parcia)
•  mieszane NTM.

NTM – nasilenie

Nietrzymanie moczu charakteryzuje się różnym nasileniem: małym, średnim lub dużym. Przeprowadzone badania wykazały, iż nietrzymanie moczu dotyczy 10-15% populacji. Oznacza to, iż 4 milionów Polaków zmaga się z inkontynencją, z czego większość stanowią kobiety.

Grupy podwyższonego ryzyka

To schorzenie może dotknąć każdego, niezależnie od wieku i płci. Wśród grup podwyższonego ryzyka wymienia się:

• kobiety po porodach,
• panie w okresie menopauzy
•  osoby w podeszłym wieku.

Światowa Organizacja Zdrowia przyznaje schorzeniu status choroby społecznej, jeśli ta dotyka co najmniej 5% populacji. Chorobę społeczną definiuje się jako schorzenie przewlekłe, które powszechnie występuje w danej społeczności. Zawęża ono wykonywanie podstawowych zadań życiowych tj. praca. Choroba społeczna wymaga długiej, regularnej opieki medycznej. W związku z tym, iż jest trudno wyleczalna, stanowi problem dla całego społeczeństwa.