Nietrzymanie moczu u mężczyzn

Nietrzymanie moczu jest chorobą społeczną, która w większości przypadków dotyczy kobiet. W przypadku mężczyzn inkontynencja stanowi następstwo zabiegów chirurgicznych.

Niektórzy pacjenci z przerostem gruczołu krokowego utożsamiają kropelkowy wyciek moczu z cewki, będący efektem przepełnienia pęcherza, z nietrzymaniem moczu. Niektóre choroby prowadzą do nieprawidłowego unerwienia pęcherza u mężczyzn. Tej dysfunkcji towarzyszy inkontynencja.

Zabiegi niszczące zwieracz bliższy cewki

Wykazano, iż adenomektomia i prostatektomia niszczą zwieracz bliższy cewki, a trzymanie moczu zapewniają zwieracz dalszy i zewnętrzny. W większości przypadków pooperacyjne nietrzymanie moczu jest zjawiskiem przejściowym. Badania przeprowadzone na grupie mężczyzn po prostatektomii wykazały, iż po usunięciu cewnika w 1. dobie 10% pacjentów prawidłowo trzyma podcz, w 14. dobie 35% chorych. W kolejnych miesiącach obserwuje się tendencję zwyżkową. W przypadku mężczyzn leczenie nietrzymania moczu powinno odbywać się w wyspecjalizowanych ośrodkach, które dysponują sprzętem pozwalającym przeprowadzić szczegółową diagnostykę.

W przypadku inkontynencji przeprowadza się badanie urodynamiczne. Większość lekarzy odradza stosowanie cewnika wewnętrznego, ponieważ sprzyja on infekcjom dróg moczowych. Niektórzy specjaliści polecają cewniki zewnętrzne. Łączą one prącie z tubą, od której biegnie dren do worka na mocz. Niektóre ośrodki przeprowadzają implantację sztucznego zwieracza cewki moczowej i tym samym poprawiają jakość życia chorego.