Leczenie nietrzymania moczu u kobiet

Jak sobie radzić doraźnie z nietrzymaniem moczu i jak je skutecznie leczyć? W tej wstydliwej chorobie przewlekłej warto sięgnąć doraźnie po wkładki higieniczne i urologiczne, podpaski, pieluchomajtki i majtki chłonne. Przede wszystkim jednak, należy niezwłocznie oddać się w ręce zaufanego specjalisty, wykonać szereg badań i podjąć zalecane leczenie. Jak wygląda stawianie kuracja zachowawcza i zabiegi chirurgiczne w przypadku nietrzymania moczu u kobiet?

Skazane na NTM?

Nietrzymanie moczu jest dość powszechną dolegliwością, dotykającą nie tylko kobiety w ciąży, po połogu i w okresie menopauzy. Najpopularniejsza forma tej przewlekłej choroby – wysiłkowe nietrzymanie moczu, występuje przy nagłym wysiłku fizycznym (kaszel, kichanie, śmiech, podnoszenie ciężkich przedmiotów), a wyciek moczu jest niewielki i wiąże się z osłabieniem mięśni dna miednicy. Współczesna medycyna wypracowała wiele sposobów radzenia sobie z nietrzymaniem moczu u kobiet.

Ważna jest przede wszystkim profilaktyka – zdrowy tryb życia i wysoki poziom higieny, odpowiednia dieta, ruch oraz unikanie nadmiernie obciążających prac fizycznych. Jeśli już jednak dotknie nas jakakolwiek odmiana nietrzymania moczu, warto zastosować doraźnie środki dostępne na rynku, jak choćby: wkładki higieniczne, wkładki urologiczne, podpaski, czy pieluchomajtki i majtki chłonne.

Konieczna jest także niezwłoczna wizyta u lekarza pierwszego kontaktu, ginekologa czy urologa, a w niektórych przypadkach – kontakt z położną lub neurologiem. Po określeniu stopnia zaawansowania nietrzymania moczu, lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne, zabieg z użyciem botoksu i in.

Leczenie zachowawcze nietrzymania moczu

W przypadku osób starszych, wkładki czy pieluchomajtki stają się, z czasem, codziennym elementem higieny. U młodszych kobiet, cierpiących na nietrzymanie moczu, ważne jest jak najszybsze podjęcie właściwej terapii.

Mają one szanse na całkowite wyleczenie tej przykrej dolegliwości i zmniejszenie zagrożenia infekcjami oraz moczeniem. Paniom, cierpiącym na naglące nietrzymanie moczu, zwykle najpierw zaleca się ograniczenie kawy, zrezygnowanie z alkoholu, ćwiczenia mięśni dna miednicy i leki „uspokajające” pęcherz.

Kobiety zachęcane są także do nauki świadomego wzmacniania mięśni Kegla poprzez regularne wykonywanie specjalnych ćwiczeń pod okiem rehabilitanta, a później do samodzielnego ich powtarzania dla utrzymania zdrowych nawyków. Zarówno w poradni, jak i w domu, skorzystać można z elekrostymulatora, stanowiącego znakomitą formę terapii w nietrzymaniu moczu.

Zabiegi operacyjne w nietrzymaniu moczu

W przypadku nasilonych, przewlekłych objawów nietrzymania moczu, lekarz może zaproponować pacjentce operacyjne leczenie tego schorzenia. Najpopularniejszy zabieg w tym zakresie, to wszczepienie przez pochwę pod cewkę moczową (a więc bez naruszenia powłok brzucha) syntetycznej taśmy, która, z biegiem czasu, zarasta własnymi tkankami operowanej i stymuluje wytwarzanie nowych włókien kolagenowych.

Ich zadaniem, z kolei, jest podpieranie cewki moczowej i – w rezultacie- zapobieganie niekontrolowanej mikcji. Jeśli, nietrzymanie moczu u pacjentki nie jest jedyną dolegliwością chorej i istnieje konieczność ingerencji chirurgicznej również z innych powodów, wówczas lekarz zaleca operację z rozcięciem powłok brzucha.

Rekonwalescencja po takim zabiegu jest znacznie dłuższa i bardziej bolesna (należy unikać wysiłku, nawet kaszlu, przeziębień, kontaktów seksualnych, zadbać o właściwą dietę i wyregulowanie masy ciała w przypadku otyłych pań). Operowane miejsce zwykle goi się 6 tygodni, a efekty zabiegu są odczuwalne dla pacjentki od razu po zabiegu lub w ciągu 2 tygodni od operacji.

W tym czasie, również warto zadbać o odpowiednią higienę, stosując chłonne wkładki lub podpaski. Dowiedz się więcej o sposobach leczenie nietrzymania moczu na stronie http://tena.pl/kobiety/