Sposoby leczenia NTM – Leczenie farmakologiczne

Jednym ze sposobów na pokonanie dolegliwości związanych z nietrzymaniem moczu jest wdrożenie odpowiedniej terapii farmakologicznej. To skuteczna forma leczenia zwłaszcza, jeśli NTM zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowane. Oczywiście – podejście do każdego z rodzajów NTM musi być inne. Farmakologiczne leczenie wysiłkowej postaci NTM nie jest zbyt skuteczne, i zakłada na przykład stosowanie leków: łagodzących dolegliwości, choć nie eliminujących ich – jak duloksetyna – zwiększająca napięcie zwieracza zewnętrznego cewki moczowej; wzmagających napięcie zwieracza wewnętrznego (jak efedryna, pseudoefedrna, fenylopropanolamina) – coraz rzadziej obecnych w terapii ze względu na sporą ilością skutków ubocznych oraz niezbyt wysoką skuteczność. Jeśli chodzi o leczenie tej postaci NTM u mężczyzn również nie ma co liczyć na spektakularne efekty.

Większą skutecznością charakteryzują się natomiast farmaceutyki stosowane w NTM z naglącym parciem (czyli pęcherzem nadreaktywnym). Mogą to być m.in. leki antycholinergiczne (zmniejszające ilość parć naglących a także blokujące kanał wapniowy) – można wyróżnić zarówno specyfiki starszej jak i nowszej generacji (które cechuje wchłanianie się w jelicie grubym, przedłużone działanie, wyższa skuteczność oraz mniejsze nasilenie efektów ubocznych). Nadreaktywność pęcherza można również częściowo niwelować przy pomocy: leków antydepresyjnych trójpierścieniowych (zmniejszających kurczliwość wypieracza, ale też wpływających negatywnie na działanie  układu sercowo-naczyniowego i krwiotwórczego); estrogenów podawanych dopochwowo (mających ograniczony czas stosowania). Jeśli leczenie klasycznymi lekami antycholinerycznymi nie przynosi efektów stosuje się neurotoksyny podawane dopęcherzowo(powodujące porażenie włókien nerwowych pęcherza).